Φεβ
Το Hitotsu Tenya
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
To tenya είναι μια πανάρχαια τεχνική η οποία προέρχεται από τους Ιάπωνες ψαράδες της εποχής εκείνης.
Το όλο σκεπτικό ήταν να μπορέσουν να στείλουν στον βυθό μια ολόκληρη γαρίδα,όσο το δυνατόν πιο αργά και χωρίς να πονηρεύουν τα ψάρια.
Η αρματωσιά τους αποτελούνταν από πολλά σχιστά μολυβάκια οποία τα τοποθετούσαν σε αρκετά μεγάλη απόσταση μεταξύ τους,ώστε η γαρίδα να κατεβαίνει με την πιο φυσική κίνηση προς τον βυθό.
Αυτό βέβαια όσο και αν για την εποχή εκείνη ήταν κάτι που “δούλευε” στα ψάρια,άλλο τόσο ήταν περίπλοκο και δύσκολο να επιτευχθεί,λόγω των συχνών μπερδεμάτων από τα πολλά και διασκορπισμένα μολύβια.
Με την πάροδο του χρόνου οι Ιάπωνες κατάφεραν να αναβαθμίσουν αυτήν την τόσο όμορφη και αποδοτική τεχνική,επινοόντας το tenya που γνωρίζουμε κι εμείς σήμερα,κάνωντας το ώς ένα κομμάτι (hitotsu) το οποίο σημαίνει 1.
Έδωσαν λοιπόν στο μολύβι αυτό ένα ιδιαίτερο σχήμα ώστε πέφτοντας προς τον βυθό να καθυστερεί την πτώση του όσο το δυνατόν περισσότερο.
Αυτό είναι και το “μυστικό” αυτής της τεχνικής στο οποίο πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή.
Σαν ανήσυχα μυαλά όμως οι Ιάπωνες δεν έμειναν εκεί.
Πήγαν την τεχνική ένα βήμα παρακάτω κατασκευάζοντας πλέον τα τεχνητά τους συρόμενα και με εντελώς νέες κινήσεις οι οποίες δεν έχουν πια όρια καταφέρνουν να ξεγελάσουν αρκετά μεγάλα ψάρια πολύ πάνω από αυτό που και ίδιοι πίστευαν.
ΤΟ ΠΩΣ KAI ME TI…
Για να επιτευθχεί μια τεχνική όπως ακριβώς πρέπει και για να μπορέσουμε να την κατανοήσουμε και να την φτάσουμε σε ένα υψηλό επίπεδο χρειαζόμαστε και τον ανάλογο εξοπλισμό.
Οι μεγάλες εταιρίες ειδών αλιείας έχοντας ανθρώπους οι οποίοι είναι ειδικοί πάνω σε θέματα εξοπλισμού και εφαρμογών στις ανάλογες τεχνικές,ερευνούν σε βάθος την κάθε τεχνική λεπτομέρεια ώστε να μπορέσουν να έχουν ένα σωστό αποτέλεσμα.
Τα καλάμια λοιπόν που προτείνουν οι εταιρίες έχουν αλλάξει το μήκος τους από τα 2-2.25 μέτρα σε 2,40m. ώστε και να μπορέσουν να γίνουν κάποιες κινήσεις με επιτυχία,αλλά και να παλέψουμε ένα μεγάλο ψάρι με σφάλεια,λόγω των πολύ ψιλών εργαλείων που χρησιμοποιούμε.
Επίσης θα μας φανεί και πολύ χρήσιμο όταν ψαρεύουμε σε μαγάλα σκάφη,αφού μπορούμε να βγούμε έξω από τις πασαρέλες και σε ότι άλλο εμποδίζει τις κινήσεις μας.
Συνήθως τα βρίσκουμε να είναι αρκετά σκληρά στον κυρίως κορμό,με τα τελευταία 30-40 εκατοστά να είναι από μασίφ carbon πολύ ψιλόμυτα,ώστε να μπορούμε να αντιλυφθούμε και την πιο αναιπέσθυτη τσιμπία.
Δεν πίστευα με τίποτα πως ένα τσαούσι της τάξης των3-4 κιλών θα τσίμπαγε πρόσφατα την γαρίδα μου σαν ήταν λυθρινάκι των 50 γραμμαρίων και πως αν δεν είχα στην κατοχή μου ένα τέτοιο καλάμι,σίγουρα δεν θα έπαιρνα είδηση τίποτα.
Ένα ακόμα βασικό χαρακτηριστικό αυτών των ιδιαίτερων καλαμιών είναι η νευρικότητα που διαθέτουν σε όλον τον κορμό τους,κάτι που θα μας χρειαστεί οπωσδήποτε,αφού σχεδόν πάντα θα πρέπει να καρφώσουμε με βια όταν αισθανθούμε τσιμπιές.
Σίγουρα πρέπει να γνωρίζουμε πως ένα καλάμι που αναγράφει π.χ. c.w. 20-60γρ δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να βγάλει ένα μεγάλο ψάρι λόγω των μικρών γραμμαρίων που χρησιμοποιεί.
Ο μηχανισμός που χρησιμοποιείται είναι τύπου spinning αφού όχι μόνο μπορούν και διαχειρίζονται πολύ ψιλά νήματα εύκολα αλλά ο κύριος λόγος που τον χρειαζόμαστε,είναι γιατί όπως προείπαμε όλη η τεχνική του tenya στειρίζεται στο αργό πέσιμο του προς το βυθό,κάτι που οι μηχανισμοί οριζοντίου τυμπάνου δεν θα το καταφέρουν,λόγω του μικρού βάρους των τεχνητών μας.
Το νήμα που θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν ψιλότερο,
με ξεκίνημα από # Ο.6 για τους πιο τολμηρούς έως το πολύ # 1.2.
Για να μπορέσουμε να δουλέψουμε πολύ μικρά και ελαφριά tenya και με τον αργό τρόπο που αυτά κατεβαίνουν προς τον βυθό ,πρέπει να μπορέσουμε να νικήσουμε τα ρεύματα της περιοχής μας,αν θέλουμε να κάνουμε ένα απόλυτα vertical ψάρεμα.
Ακόμα κι αν κάνουμε το λεγόμενο “ψαχτήρι” πάλι πρέπει όσο το δυνατόν να έχουμε μικρό “blow buck” ώστε να μην απομακρυνθεί το τεχνητό μας υπερβολικά πολύ από την βάρκα.
Αυτός είναι ο βασικός λόγος που βάζουμε πολύ ψιλά νήματα.
Όσο για το παράμαλλο μας αφού πάντα φροντίζουμε να είναι σε καλή κατάσταση,θα κοιτάξουμε πρώτα από όλα σε τι βυθό ψαρεύουμε,ανεβάζοντας διάμετρο σε έναν κακό και άγριο βυθό και σε ψάρια όπως τα μαύρα,κατεβάζοντας αντίστοιχα διάμετρο σε έναν πιο ομαλό και νέτο βυθό,με μικρότερη διάμετρο ακόμα και το 0.28mm και μεγαλύτερη στο 0.33-0.35mm.
Τα τεχνητά μας τώρα πάντα πρέπει να υπολογίζονται με βάση το βάθος-τά ρεύματα και τα αναγραφόμενα γραμμάρια του καλαμιού που μπορεί να τα υποστηρίξει.
Σε αυτό το άρθρο μιλάω για τα νέου είδους τεχνητά,τα συρώμενα τα οποία πέρα από το ότι επινοήθηκαν για να μην χάνουμε την επαφή με τα ψάρια και να μην έχουμε ξεψαρίσματα,έχουμε σίγουρα πολύ μεγαλύτερη και σαφέστερη ένδειξη και της παραμικρής τσιμπιάς,ώστε να προβούμε σε ένα καίριο και σίγουρο κάρφωμα.
Περα από οτι προανέφερα η κίνηση της γαρίδας γίνεται με πιο φυσικό τρόπο,κάμτωντας κατά πολύ την επιφυλακτικότητα των ψαριών.
ΕΦΑΡΜΟΓΗ…
Σίγουρα το να ρίξουμε μια φρέσκια γαρίδα στον βυθό ,από μόνη της μπορεί άνετα να δουλέψει και να μας δώσει και τα ανάλογα αποτελέσματα.
Όμως σε αυτήν την τεχνική προταρχικής σημασίας είναι το τεχνητό μας (tenya) και δευτερεύων η γαρίδα.
Πιο απλά,φανταστείτε έναν βυθό ο οποίος έχει αρκετή θολούρα και την γαρίδα μας να πέφτει χωρίς το tenya μας η με ενα απλό μολύβι.
Σίγουρα τα ψάρια χρησιμοποιούν την πλευρική τους γραμμή για να αντιληφθούν τι γίνεται γύρο τους,αλλά σε μεγάλο βαθμό η όραση τους είναι αυτή που θα παίξει μεγάλο ρόλο στην εύρεση της τροφής τους,όπως βεβαίοως και η όσφρηση τους.
Όταν λοιπόν μαζί με την γαρίδα μας ,ακριβώς δίπλα της υπάρχει και κάτι το οποίο γυαλίζει έντονα από μακριά ,σίγουρα θα τα καλέσει γρήγορα προς το μέρος μας από απλή περιέργεια.
Αυτό που γυαλίζει να ξέρετε μετα από τον εντοπισμό του και όταν τα ψάρια έρθουν κοντά,αυτομάτος ανατρέπεται το θετκό τους στοιχείο σε αρνητικό κάνωντας τα καχύποπτα και τηρούν μια απόσταση ασφαλείας,ώστε να μπορέσουν να το επεξεργαστούν.
Εκεί λοιπόν έρχεται και ό ρόλος της γαρίδας που από δευτερεύων γίνεται το κυρίως θέμα αφού ήδη βλέπουν πως δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο απο το φανταχτερό μολύβι,αλλά απεναντίας μαζί με αυτό υπάρχει και ένας λαχταριστός μεζές.
Η αλήθεια είναι πως η μεγάλη επιτυχία αυτής της τεχνικής οφείλεται στο πάντρεμα τεχνητού και φυσικού δολώματος,κάτι που μόνο εμείς οι Ελλήνες της Μικράς Ασίας σκεφτήκαμε ανακαλύπτοντας την ζόγκα.
Όπως προείπα το “μυστικό” της τεχνικής αυτής είναι να καεβαίνει το δόλωμα μας όσο πιο αργά μπορούμε.
Οι εταιρίες όλες έχουν ρίξει το βάρος τους στον σχεδιασμό των τεχνητών ώστε κατά την κάθοδο τους να κοντράρουν στο νερό και να δυσκολεύουν την πτώση τους,ώστε να δείνουν την δυνατότητα στα ψάρια να επιτεθούν στην γαρίδα μας .
Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό.
Πρέπει και εμείς να είμαστε σε θέση να μπορούμε να επέμβουμε.
Αφού λοιπόν φτάσει η γαρίδα μας στο βυθό κατά την πρώτη πτώση της,δεν περιμένουμε καθόλου εκεί,και έχοντας κλείσει το pic-up του μηχανισμού μας ανασηκώνουμε το καλάμι μας κατακόρυφα πάντα αργά και κατεβάζουμε ξανά προς τον βυθό αργά.
Συνήθως σ αυτην την φάση αν έχουμε αξιόλογα ψάρια από κάτω δεν παίρνουμε τσιμπιά ,διότι βρισκόμαστε στην φάση της παρατήρησης και αξιολόγησης της κατάστασης ‘οπως ανέφερα πιο πρίν.
Αφού πατώσουμε ξανά παίρνουμε μια μανιβελιά με τον μηχανισμό μας και επαναλαμβάνουμε την ίδια ακριβώς κίνηση με πρίν,φέρνωντας τώρα την γαρίδα μας λίγα εκατοστά πιο πάνω από τον βυθό,ανάλογα πόσα εκατοστά παίρνει ο μηχανισμός μας.
Εκεί λοιπόν είναι και η στιγμή που έχουμε τις περισσότερες πιθανότητες να πάρουμε ένα καλό strike.
Αν δεν έχουμε αποτέλεσμα συνεχίζουμε το ίδιο μέχρι να ανέβει η γαρίδα μας κάποια μέτρα και ξαναρίχνουμε προς τον βυθό.
Αν η περιοχή βαστάει σκαθάρια θα εκπλαγείτε ευχάριστα,διότι αυτά τρώνε λίγο πιο ψηλά από τα υπόλοιπα ψάρια.
Αυτή είναι μια βασική κίνηση της τεχνικής του tenya,αλλά υπάρχουν κι άλλες που πειραματιζόμενος κατέληξα σε κάποιες που μου δούλεψαν αρκετα καλά.
Μια από αυτές είναι όταν δεν έχω αποτέλεσμα είτε είμαι σε κατακόρυφη θέση είτε έχω ρεύματα με απομακρυσμένο το δόλωμα μου,είναι να το μαζεύω πάρα πολύ αργά με διστήματα παύσης.
Διαπίστωσα με μεγάλη μου έκπληξη πως ακόμα και πολύ μεγάλα ψάρια μπορούν να δοκιμάζουν την γαρίδα,χωρίς όμως να την καταπίνουν,και να την ακολουθούν ίσως γιατί απλά φοβούνται μην την χάσουν.
Μια ακόμα κίνηση που χρησιμοποιώ είναι να αφήσω το δολώμα μου αρκετά μακριά από την βάρκα και με την βοήθεια τον ρευμάτων να ψάχνω σε έναν τόπο τα ψάρια,(ειδικά λασπότοπο) αφήνωντας το τεχνητό μου πάντα στο βυθό να ανασκαλευει την λάσπη και ανασηκόνωντας το τακτικά.
Αυτό μου έχει δώσει αρκετά καλά λυθρίνια σε τόπους ως 40-50 μέτρα βάθος.
Τώρα θα μου πείτε,γιατί να βάλω μια ολόκληρη γαρίδα αφου στοχεύω σε ψάρια πιο μικρά,και σίγουρα θα έχετε δίκιο,απλά σκεφτείτε την ώρα που ρίχνουμε ένα μικρό κομματάκι γαρίδα μέσα στα μικρόψαρα και ξαφνικά περάσουν ακριβώς δίπλα ένα κοπάδι συναγρίδες τι θα συμβεί…απολύτως τίποτα.
Τα μεγάλα ψάρια θα αδιαφορήσουν για το τόσο φτωχό δόλωμα μας φεύγωντας.
Στον αντίποδα όμως με μια ολόκληρη γαρίδα μπορούμε να έχουμε σίγουρο αποτέλεσμα στα πιο μικρά και μεγάλες πιθανότητες στα πιο μεγάλα ψάρια,αφου μια σχετικά μεγάλη γαρίδα είναι ένας πλούσιος μεζές.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ασχολούμενος τον τελευτασίο καιρό με το hitotsu tenya διαπίστωσα πως πρόκειται για ένα ακρως διασκεδαστικό ψάρεμα,με μεγάλη ποικιλία ψαριών μικρών η μεγάλων ,στην οποία δύσκολα γύρναγα σπίτι μου χωρίς αποτέλεσμα.
Επίσης ο διασκεδαστικός χαρακτήρας του με ένα πλήθος διαφορετικών κινήσεων και η πραγματικά άμεση επαφή που έχεις με το ψάρι με έκανε να ασχοληθώ μαζί του όλο και πιο πολύ φτάνωντας σε ένα σημείο που να μπορώ να μιλήσω και να σας μεταφέρω ένα κομμάτι της τεχνικής αυτής,γνωρίζοντας πως έχω πάρα πολλά ακόμα να μάθω,αφού είναι ανεξάντλητη.
Ευχομαι να την αγαπήσετε κι εσείς όσο κι εγώ και να την ευχαριστηθήτε το ίδιο.
Καλές θάλασσες σε όλους…
Με εκτίμηση
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ALIEUS